گرانول نوعی از ساختار است که در پلیمرها وجود دارد. ساختار گرانول به صورت دانه دانه بوده که در تولید بسیاری از مواد پلاستیکی از جمله نوارهای پلی آمید کاربرد دارد. در واقع گرانول ها به شکل دانه های گوله‌ای شکل هستند که برای تولید مواد مختلف به اشکال مختلف در می‌آیند. در واقع جنس مولکولی گرانول ها هر نوع پلاستیکی می تواند باشد اما ساختار گرانول فقط به نوع خاصی اطلاق می‌شود که شکل گوله‌ای داشته باشد. بدیهی است که گرانول ها از نظر کیفی دارای درجه یا گرید متفاوت میباشند که در صورتی که مواد گرانولی به صورت مستقیم از پتروشیمی تولید شود و برای تولید مواد پلاستیکی به تولید کننده ارجاع داده شود مواد گرانولی نو محسوب می شود اما در صورتی که مواد گرانولی از مواد اولیه بازیافتی تولید شود به مواد اولیه ضایعاتی تبدیل می شود و هر پلاستیک با چند بار بازیافت خاصیت گرانولی خود را از دست می دهد .
نایلون نام کلی برای خوانواده ای از پلیمرهای مصنوعی است که اولین بار در فوریه 1935 توسط والاس کاروترز در شرکت Dupont تولید شد و به دلیل آنکه این پلیمر از اتصال واحد های تکرار شونده پپتامید (پیوند آمید) تولید میگردد، آن را پلی آمید نیز نامیدند.
این مواد علاوه بر مقاومت حرارتی، دارای مقاومت الکتریکی بالایی نیز میباشند و به دلیل ساختار بلورین مقاومت خوب شیمیایی را از خود نشان میدهند.از دیگر خواص ذکر شده برای نایلون ها، خاصیت نقوذ ناپذیری میباشد؛ ضمن آنکه با آمیزه سازی میتوان به راحتی مقاومت به اشتعال این مواد را بالا برد. با افزودن الیاف شیشه و افزایش استحکام این مواد، میتوان از آنها به عنوان جایگزین های مناسبی برای قطعات فلزی استفاده نمود.
با توجه به قالب گیری سریع پلی آمید 66 و سایر خواص مکانیکی آن از جمله دارا بودن مرکز تقارن و نقطه ذوب، استحکام کششی، سختی و مقاومت حرارتی و شیمیایی بالا،از گرید مقاوم شده آن از طریق ترکیب با 25% وزنی الیاف شیشه، برای تولید نوار های عایق حرارتی به منظور دوخت در پروفیل های آلومینیومی ترمال بریک استفاده میگردد. این پروفیل های عایق پلی آمیدی با توجه به قابلیت های بالای فیزیکی و مکانیکی خود، ضمن حفظ استحکام پروفیل آلومینیوم، آن را نسبت به تبادل دمایی در فصول مختلف سال، عایق میسازد
